Amaç: Bu çalışma acil servislerde görevli hemşire ve ebelerin kadına yönelik şiddeti tanıma durumunu belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Tanımlayıcı türdeki bu çalışmanın evrenini İstanbul İl Sağlık Bakanlığı’na bağlı bir hastanenin erişkin acil, kadın-doğum acil ve psikiyatri acil birimlerinde aktif olarak görev yapan 236 hemşire ve ebe oluşturmaktadır. Örneklem seçimine gidilmeyerek G-Power analiziyle minimum katılımcı sayısı 134 olarak bulundu. Katılmayı kabul eden 138 katılımcıyla çalışma yapıldı. Anket formu bazı sosyodemografik özellikler ve ‘Hemşire ve Ebelerin Kadına Yönelik Şiddetin Belirtilerini Tanıma’ ölçeğinden oluşmaktadır. Verilerin analizinde SPSS.23 programı kullanıldı. Tanımlayıcı istatistik analizleri, shapiro-wilk testi, Mann Withney U testi ile verilerin analizi yapıldı. Bulgular: Çalışma 14 ebe ve 124 hemşire ile yapıldı. Katılımcıların yaşları 23 ile 33 arasında değişmekte olup ortalamasının 26.5±1.86 olduğu ve çalışma süresinin 10 ay ile 13 yıl 3 ay arasında olup ortalama 2.8±1.7 yıl olduğu saptandı. Hemşire ve ebelerin kadına yönelik şiddet belirtilerini tanıma ölçeğinin puan ortalamasının 19.4±2.6 ile kısmen yeterli, ölçeğin fiziksel alt boyut ortalaması 8.1±1.4 ile kısmen yeterli olduğu ve ölçeğin duygusal alt boyut puan ortalamasının 11.4±2.1 ile kısmen yeterli olduğu saptandı. Ölçek ve ölçek alt boyutlarının sosyodemografik özellikler (yaş, cinsiyet, eğitim vb.) ve kadına yönelik şiddeti değerlendirmede kendini yeterli görme durumunun, görevi esnasında şiddete mağduru kadınla karşılaşma durumunun anlamlı bir fark oluşturmadığı saptandı (p>0,005). Sonuç: Hemşire ve ebelerin kadına yönelik şiddeti tanıma durumunun orta düzeydedir. ORCID NO: 0000-0002-9571-7738
Anahtar Kelimeler: Kadına Yönelik Şiddet, Acil Servis, Hemşire, Ebe
|
