Bu çalýþmada, postfeminist kuram eþliðinde hem toplumsalýn belirlediði baskýcý bir rolü olan hem de kadýnýn deneyimlerinin sýnýrlarýný geniþletme potansiyeline sahip derin þahsi anlamlar barýndýran anneliðin paradoksal karakteri üzerinde durulmaktadýr. Anneliðin özgünlüðü ve özgüllüðünün altý çizilerek annelik deneyimi, arzusu veya öznelliðinin sabit veya temel bir yönüne iþaret eden tüm düþünceler reddedilmektedir. Böylelikle klasik polisiye roman ile geleneksel anneliðin beslendiði ideolojinin ana fikri aydýnlatýlmakta ve yapýbozuma uðratýlmaktadýr. Anneliðin kadýn kimliði üzerindeki etkilerinin bilinçli þekilde anlaþýlmasý, dikte edici insan iliþkileri modellerinin eleþtirisi için temel bir çerçeve sunmaktadýr. Þebnem Ýþigüzel’in Sarmaþýk isimli romanýnda, toplumsal baskýlarý ifþa etmek için bir çerçeve olarak polisiye kurgu kullanýlmaktadýr. Yazar, postfeminist düþüncelerinin anahtarý olan kadýn ve þiddet arasýndaki iliþkiyi özellikle annelik üzerinden yeniden yazmakta; sýnýf, medeni durum ve çalýþmanýn kadýnlarýn kendileri için kimlik yaratma yöntemlerini nasýl þekillendirdiðine dair veriler sunmaktadýr. Ebeveynlik/ annelik ve cinsellik sistemlerinde erkek egemenliðinin kökenleri, ýsrarý ve yeniden üretimi hakkýnda bir bakýþ açýsý saðlayan metin, annelik aracýlýðýyla kadýna uygulanan þiddet biçimlerini görünür kýlmakta ve anneliðin tarihsel inþasýna yeni ve uyarýcý bakýþ açýlarý kazandýrmaktadýr. Bunu yaparken, kadýnlara uygulanan þiddet hususunda anneliði suçlamak yerine ebeveynliðe yönelik kültürel yaklaþýmlar arasýnda bulunan ve yoðun annelik ideolojisi olarak adlandýrýlan düþünüþ tarzýný etkileyen inanç ve varsayýmlarýn açýk bir þekilde ortaya konulmasýyla ilgilenmektedir.
Anahtar Kelimeler: Annelik, postfeminizm, polisiye roman, þiddet, yoðun annelik ideolojisi
|
